"De hemel is niet blauw en de vleugels van de meeuw kraken." Ilse Selhorst schildert secuur! Ze bundelt haar artistieke kundigheid in een zoektocht naar het niet vinden van wat gevonden moet worden. Er worden personages opgevoerd in onwezenlijke taferelen waarvan de vertelling ons in verwarring brengt, metaforische wandelingen in een binnenwereld bevolkt met wezenloze- en zo niet, rusteloze zielen. Er is geen balsem voorhanden voor de wonde, maar achter een muur van eenzaamheid kan zich ook heel wat empathie verschuilen. En er is troost want het licht van de humor schemert tussen de smalle spleet van de deur. Je stapt er in als kijker, maar niet zomaar. De krassen op de ziel of de herinneringen daaraan werden minutieus op doek gedocumenteerd en juist daarom is het werk van Ilse Selhorst zo intrigerend, neen, zo innemend. Proberen binnen te dringen in haar wereld kost tijd, misschien ook iets van inzicht, want weet, maar vergeet nooit… eens het geheim prijsgegeven, heeft men niets meer achter de hand, want laat ons eerlijk zijn; wat geweten is heeft niets meer nodig! ------------------------------------- Dirk Pauwels ------------------------------- Ilse Selhorst : schilderkunst aan het K.A.S.K. Provinciale Prijs voor Schilderkunst 1995.